Troosten? Maar ik weet niet wat ik moet zeggen

“Woorden mogen alleen dienen om de stilte te verbeteren”.
Karel Jonckheere, Vlaams schrijver en dichter 1906-1993

Troost bieden, maar vooral het juiste zeggen, dat kan lastig zijn. Zeker als iemand in jouw omgeving een verlies ervaart, doormaakt en/of in de rouw is. Of iemand is in de laatste fase van zijn leven en ligt op sterven. Dan is het lastig om iets te zeggen of om het juiste te zeggen.

Mogelijk ben je nu zelfs in een situatie terecht gekomen dat je niet weet wat je moet zeggen. Of het gevoel hebben dat er een pijnlijke stilte is ontstaan. En als je wel wat had gezegd, dan hadden woorden mogelijk te kort geschoten.

Misschien was en is het zelfs passend om juist niets te zeggen. ‘Gewoon’ stilzwijgend aanwezig zijn. Laat maar merken dat je er bent, door bijvoorbeeld jouw hand op iemands arm te leggen of door naast hem/haar te gaan zitten.

Het kan al lastig zijn om antwoord te geven op de vraag; hoe het met je gaat? Soms kan het helpen om te vragen – hoe iemand zich voelt? Er is misschien veel gebeurd, er gaat veel in iemand om die deze verlieservaring heeft. Dan is het vaak niet te bevatten en lastig om dat uit te leggen.

Kijk of iemand in staat is om zich te uiten, vragen te beantwoorden of hoe hij/zij zich kan verwoorden. Bijvoorbeeld bij iemand – die rouwt, mentaal in shock of stervende is – dan kun je niet altijd open vragen stellen, want die zijn op dat moment te veelomvattend om te beantwoorden.

Zeg dus een korte zin, een ‘oneliner’ of stel een gesloten vraag. Gesloten vragen kunnen met een ja of nee beantwoord worden, of door het hoofd te schudden. Dit is praktisch, minder vermoeiend en geeft ook gelijk duidelijkheid voor degene die in een complexe situatie zit en er is gelijk duidelijkheid voor de vragensteller.

Stel ook niet teveel vragen achter elkaar, dat maakt het alleen maar lastiger om te beantwoorden. Men moet daardoor snel gaan denken, en overdenken wat er in hem/haar omgaat.

Open vragen kun je stellen, als mensen over de situatie willen praten en daartoe in staat zijn. Laat hen vaak hierover spreken, hoe vaker zij het kunnen en mogen vertellen, hoe meer en meer de pijn wordt uitgedoofd. Zij doorleven daardoor opnieuw de gebeurtenis en hun emoties.

Zorg wel dat je het juiste doet, op het juiste moment. Je kunt ook vragen aan mensen of zij behoefte hebben aan een gesprek.

Klik op de onderstaande button als je adviezen en tips wilt om iemand bij te staan? Ik begeleid ook indirect, dus ik help jou en via jou help jij jouw dierbare. Bijvoorbeeld: als jouw man, vrouw, kind, partner of iemand in jouw gezin familie – en net zoals jij – rouwt of in de laatste fase van zijn/haar leven is. Dan geef ik jouw inzichten hoe jij en jouw gezin en familie hiermee om kunnen gaan. Je maakt het daardoor ook voor jou als voor hen bespreekbaar.

Het voordeel is dat jullie daardoor bij elkaar terecht kunnen. Je kunt het daardoor altijd onderling bespreekbaar maken. En soms geldt het onderstaande:

In stilte aanwezig zijn is vaak veelzeggender!

Lees verder en klik op deze link